Kruis in je agenda

IK VERLANG NAAR RUST.. een van de meest gehoorde verzuchtingen in onze workshops en coachingspraktijk. Ik wil gewoon rust. Pfoeh die ken ik zelf ook maar wat te goed. Jarenlang was ik onrustig. Balancerend tussen mijn professionele ambities, mijn mening over hoe een goede moeder te zijn voor alle drie mijn kinderen, iets met een fijn warm opgeruimd huis en thuis. En oja, een sociaal leven waarbij ik zelf gevoed wil worden, en lol wil hebben, wil dansen op de bar, en ook nog aan persoonlijke ontwikkeling wil doen. Oja en seks! Laten we seks niet vergeten. We managen continu ons schuldgevoel. Zodat niemand tekort komt. En nemen zelf genoegen met kruimels. Voelen ons schuldig als we eigenlijk gewoon de hele taart willen.

Niet zo gek dus dat we verlangen naar rust. Maar wat betekent rust in deze context?

Het komt praktisch gezien vaak neer op een kruis in de agenda, voor een dag of een dagdeel, of een weekendje weg, de kinderen naar opa en oma. (Dilemma: met je partner of je vriendinnen? Of.. alleen?) En dat kruis helpt! Maar het voelt soms ook als een vluggertje met piekorgasme, terwijl je eigenlijk verlangt naar een paar uur durende dampende sexy vrijpartij om jezelf helemaal te kunnen verliezen in de magische seksuele energie. Het is nét genoeg om weer een tijdje door te kunnen. Maar de echte honger blijft. Er wordt vluchtig iets aangeraakt waar je lichaam veel meer van wil. Want daar zit goud en koers en inspiratie. Daarom geeft een lege agenda geen echte rust, en soms zelfs onrust want je moet er dan wel álles uithalen, uit die ene dag!

De rust waar we – behoorlijk collectief, zie het aantal burnouts, coaches, scheidingen en de staat van de wereld – naar verlangen gaat over rust van de maak-wereld (zoals de sjamanen dat zo mooi noemen). Rust van de logistiek van ons leven, de verwachtingen, de organisatie en de oneindige stroom van beroep wat er op je gedaan wordt. En daar dan helemaal oké mee zijn.  Zonder dat er een genotsmiddel of Netflix voor nodig is. Gewoon helemaal vanuit jezelf oké mee zijn. 

We willen die rust omdat er dan innerlijke ruimte ontstaat om te voelen, te wanderen in je mind, te dwalen in je lijf, het allemaal even niet te hoeven weten. Omdat iets in ons weet.. dat wat er dán op komt, zich aandient, dat komt vanuit je bodem. Je zijn, je spirit, je kern.    

We verlangen dus niet naar die rust omdat we te moe of te druk zijn. We zijn helemaal niet op zoek naar een quick fix. Ons lichaam roept ons terug, naar de kern. En blijft dat doen tot je gehoor geeft. Hoe langer je doormoddert, hoe harder je lijf in protest komt. Met stress, onrust of andere klachten, met angst en paniek, met slapeloosheid. Het verlangen naar rust is dus eigenlijk een roep naar jezelf, naar je kern. Als dat verlangen de ruimte krijgt.. openbaren zich de andere verlangens die in jou leven.

De herfst is begonnen. Wij vrouwen zijn cyclische wezens. De herfst staat symbool voor het laten sterven wat niet meer dient. Laten gaan wat niet meer nodig is. Voeding teruggeven aan de aarde zodat er straks weer een bloeiende lente is. So guess what… timing is perfect!

Neem de herfst voor je verlangen naar rust. Wees nieuwsgierig naar je lichaam, wat ze je vertelt. Zet wat kruizen in die agenda, zodat je een begin kunt maken met dwalen door je lijf en je bestaan. En als je de roep voelt om een laagje dieper te gaan.. om te kijken waar het écht over gaat.. dan ben je van harte welkom tijdens de tweedaagse workshop Vrouwen van Verlangen. De ideale setting ín rust, met andere vrouwen om van te leren en te delen, om te onderzoeken en te dwalen in wat jouw lijf je te vertellen heeft. Dampende levensenergie gegarandeerd.

Vrouw van verlangen, je bent welkom. Je verlangen weet de weg. Geef haar de ruimte.  Check hier de agenda.

BLIJF OP DE HOOGTE

MEER LEZEN?

Scroll naar boven